Mutlu olmak için sebeplerimiz olmayabilir. Bu halde; mutsuz olmak için geçerli sebeplerimiz var mı diye bakabiliriz. Meselâ evimiz, arabamız, ailemiz yok ? Bunlar mutsuz olmak için bir sebep sayılabilir mi gerçekten.
Artık, bu durağı geçtim.
Bunlar, içinde bulunduğumuz toplumun dayatmalarından başka bir şey değil. Diyorlar ki bize.. sen okumalısın, sen doktor olmalısın, sen hakim, sen mühendis olmalısın. Çok para kazanmalısın, para kazanamıyorsan, mevki makam sahibi olmalısın. Evin, katın, yatın olmalı, bir aile kurmalısın.
Bunların hepsi, içinde bulunduğumuz toplumun dayatmaları. Hayır ! Berduş hayatı yaşayalım da demiyorum tabii. Eğer.. mutlu olmak için sıralanan dünyalıklara, yolunda bulunmasına karşın, ne çare ki sahip olamıyorsa insan; mutsuz olmasına gerek yok.
Bir kimse: Çevresine bakıp, kendisiyle kıyasladığında çevresindeki varlıklı kimseleri; kendisini hakir görüyorsa.. bu, o kimsenin bir aşağılık kompleksine sahip olduğunu gösterir.
Kötü bir insan olduğunu düşünüp, isyan eder. Derbeder yaşar. Azgınlaşır. Anarşist davranış modeline göre hareket eder. Ve, sahip olmak istediklerine ulaşmak gayesiyle çevresine saldırgan bir tutum takınır.
Bu yoldan sakınmak, sakındırmak için; dünya mülküne rağbet edilmemesi gerektiği dersi işlenmelidir nefsî muhasebelerde. Şöhret bir yere kadar, zenginlik bir yere kadar.
Ziya Paşa şöyle demiş.. .
Ya bister-i kemhada, ya viranede can ver.
Çün bay u geda, hake beraber girecektir.
İster ipek döşekte, ister viranede can ver.
Çünkü.. zengini de, fakiri de; Hakka beraber gidecektir.Kendi vicdanım nazarında.. onurlu, dürüst, çalışkan, ve namuslu olmayı; ama, gününü bir simit yiyerek geçirmeyi haslet sayarım. Birileri, beni ayıplıyor kınıyorsa dünyalığa sahip olamadığım için; onlar mutlu olsunlar diye, mutsuz olamam.
Her şeyden önce.. insan; Rabbine karşı, sorumlu olduğunu unutmamalıdır. Ve, başkalarına kul olma(ma)lıdır.
M. Kâzım MızrakŞurada:
www.esmalale.blogcu.com