15 Kasım 2008

Ziyân

İnsanlardan öylesi de vardır ki,
Allah'a kıyıdan kenardan kulluk eder.

Eğer kendisine bir hayır dokunursa
gönlü onunla hoş olur. Şâyet başına
bir kötülük gelirse gerisin geri (küfre)
dönüverir.

O dünyayı da kaybetmiştir, ahireti de.
İşte.. bu, apaçık ziyânın ta kendisidir.

O, Allah'ı bırakır da.. kendine; ne zarar,
ne de fayda veren şeylere tapar.

Bu da, derin sapıklığın ta kendisidir.

Hac Sûresi 11-12

2 Yorum:

Blogger hayatvereninkulu dedi ki...

De ki: “Ey insanlar, ben sizin için açık bir uyarıcıdan başkası değilim.” Hac Sûresi 49.

16 Kasım 2008 10:01  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ Melek Özbaş

Her istediğini, yapamaz ki, insan. Önünde engeller vardır. Engelleri aşmak ister. Ama uzun yoldan, ama kısa yoldan.

Her istediğini, yapamaz ki, insan. Diyelim ki, istedi. Ama, sahip olamadı. İlla, harama mı tevessül etmelidir?

Bence, hayır.. .

27 Kasım 2008 17:58  

Yorum Gönder