Dursun Ali Erzincanlı › Ey Gül

Kalbinin sesini dinle, o sana yalan söylemez. Acılar üst üste biriktiğinde, ona dokun.

.!?

Bu da geçer yâ Hû.

Sen, sabrın resmini yapabilir misin Abidin..? İşin kolayına kaçmadan ama..! Biraz daha çaresizlik ve biraz daha belirsizlik okunmalı her ona bakışta. Git gide tükenen ümitler olmalı, çok dönemeçli sokakların sonu hep yine aynı başlangıç noktasına varmalı. Uzanan ellerin durduğu ya da geri döndüğü merhamet seramonileri yaşanmalı bazen. Zoraki gülüşlerin ardında saklanamayan hüznü göstermeni istiyorum; sonra "Yok, olmayacak artık." dedirten sessizliği, bu sanki bitmeyecekmiş gibi görünen hengâmenin ortasında. Çok şükür çok şükür bu günleri de gördük dedirten vasıfsız tükenişin resmini istiyorum senden.. !