Her bir gayrı yol, kapanır. Tek bir ayrı yol, açılır..
* * *
Gayrı: Dünya yoksunluklar diyarıdır.. insanoğlu maddi veya manevi her türlü ihtiyacına cevap arıyorken bulur kendisini. Bu serüven eninde sonunda acı, keder, hüzün, kaybediş olarak sona eriyor..
Çünkü.. sahip olduğumuz güzellikler, zenginlikler bir bir bizi terk eder. Onlar bizi terketmese bile, bir gün ölüm vesilesiyle biz onları terk etmek zorunda kalıyoruz. Anlaşılacağı üzere fâni dünyanın bize sunduğu bu tarz yollara, meâlen gayrı yollar diyoruz.
* * *
Ayrı: İşte bütün bu hengamenin içinde.. bir ışık görünür.
Tolstoy'un anlatımıyla kendisini intaharın eşiğinden alıkoyan bu yol, hidayet yoludur.. diğer bir anlamda Vahdet-i Vücûd ilkesine göre varlığın birliğine açılan tek bir kapıdır.
Dünya telaşına kapılan bizler, bu yolu bulmakta güçlükler ile karşılaşıyoruz.. dünyanın sefâ yüzü bizi kandırıyor aldatıyor. Oysa her zevk bir noktaya kadar, sonrası firak.. ve yalnızlık oluyor.
"Mal da yalan, mülk de yalan. Var biraz da sen oyalan." sözü.. biraz olsun derdimizi anlatıyordur, diye düşünüyorum.
* * *
Günlük hayatımda o denli yanlışa düşüyorum ki.. bir bataklığa saplanmışcasına kurtulmak için çırpınıyorum. Korkuyorum.. çırpındıkça, daha da derine batıyorum, günden güne. Geçmişim beni bırakmayacakmışcasına tutuyor, kaçmak istiyorum.. kimsenin beni bulamayacağı yerlere.
Ölümü düşünüyorum.. ve düşünüyorum, ardımda bırakacaklarımı. Onlar da mı dünyanın rezilliğinden kaçmak için ölsünler, diye soruyorum. Herkes canını alabilecek kadar cesur
(deli) değildir.. sözde ben kurtulmuşum, ya geride kalanların hâli ne olacak?
* * *
Bir masalın gerçekleşmesini bekliyorum, çaresiz. Servetim hadsiz hesapsız olsaydı, hayatın böylesi gerçeklerini idrak edemezdim sanırım. Para harcamaktan başka, tefekküre vakit ayırabilir miydim acaba? Bu da bir avuntu tabi.. fukaranın payına düşeni. Paraya para demeyip, hayr peşinde koşan güzel insanlar da vardır değil mi.. eksik olmasınlar inşâ Allah.
Yazıyı sabır tavsiye eden sözler ile bitirelim.. ölümlü dünya, başka tesellimiz yok ki.. Yâ sabr ! Mazimiz, belâya müptelâ.. sonumuz, hayr olsun. Âmin...
Kâzım Mızrak
