19 Ekim 2008

Bir gün daha !

Bugün, öyle ki, bana, sanki hiç yoktan verildi. Dün, uykuya daldığımda, benim için, ömür bitmişti.

Atıf: http://balbocegi.blogspot.com/

2 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

bazen bana ömür hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor, yarınım garanti gibi... bazen de sabah olmayacakmış gibi geliyor, uyumaktan bile korkuyorum / uyanamam diye...
gece yastığa başımı huzurla koymayı ne çok isterdim bilseniz..
KeLeBeK...

21 Ekim 2008 22:34  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

"bazen de sabah olmayacakmış gibi geliyor, uyumaktan bile korkuyorum / uyanamam diye..."

@ KeLeBeK

Bazen.. hiç uyanmayacakmışım gibi, geliyor bana da; başımı yastığa koyduğumda.

İşte o vakitlerde, içime bir huzûr doluyor. Dünya denilen keşmekeş yerden kurtulacağım artık (!) diye düşünüyorum.

Bütün mesele, dünya: Burada, yer çekimi var KeLeBeK, uçamıyoruz. Hepsi, bundan ibaret.

Oysa, rüyalarını bir düşünsene.. ne denli mutlu olabildiğini. Cennet de, böyle bir yer olsa gerek.. .

* * *

"gece yastığa başımı huzurla koymayı ne çok isterdim bilseniz.. "

Belki geçmiş için yapılabilecek bir şey yoktur, ama gelecek henüz yazılmadı (!)

Belki de, günün birinde; bu isteğine ebedî kavuşacaksın. Ben, kendimi böyle teselli ediyorum.

Hatâlarım olsa da, hatâlarımı affediyorum. Kendimi affediyorum ! Kendisini affedemeyen, hiç kimseyi affedemez.

Affedemeyen insan da, hep maziyi hatırlar, ve ızdırap duyar.

Ya, yaşadığı güzel günleri düşünüp özlem duyar. Ya da, çektiği çileli günleri hatırlar üzülür.

Gelecekse henüz gelmemiştir (?) Düşlerimize ulaşamadığımız nisbette keder ve elem duyarız, beyhude.

Gün, bu gündür.

Dünü unutalım, geleceği unutalım. Gözlerimizi kapatalım. Huzûr denilen şeyin, sonsuz bir şimdi olduğunu anlayalım.

Sanki, hiç bitmeyecekmiş gibi.. .

K. Mızrak

22 Ekim 2008 18:44  

Yorum Gönder