Ahmet Altan, denilince.

@ Deepness

Ahmet Altan'ın bir kaç kitabını okumuştum. O'nun hikâye üslûbunu sezinledim yazınızda.

Bir yerde, kahramanın duygu yoğunluğu kederli bir hâl alıyor: Dönüşü olmayan yollara giriliyor.

Öyle ki, bu süreç içerisinde; sonun başlangıcına değin.. umut duygusu ile meşgul olan kapı açık. Sonra, birden bire kapanıyor bu kapı.

İşte o vakit: Kahramanı hayâllerine bağlayan umut kırıntıları da, tükeniyor.

Keder, yerini; kabullenişin sükûnetine bırakıyor.

K. Mızrak

Şurada: www.sifirnoktasi.blogspot.com