18 Ağustos 2005

Korkarım ki Ben İşe Yaramaz Bir İnsanım

"Ayinesi iştir kişinin, lafa bakılmaz." şeklinde bir söz okudum bugün, hoşuma gitti. Kendimle içsel bir kavgaya girdim, "Sen, çok konuşan, ama az icraatı olan birisisin!".

İçimdeki ses "Hayır, kapris yapmıyorum. Ben çok konuşan ama bildiklerini hayata geçiremeyecek kadar beceriksiz bir insanım. Ancak bugüne kadar asla yılmadım, herşeyin bittiğini düşündüğüm anlarda dahi bir derin nefesle yeniden ayağa kalkmasını başardım.

Senin kim olduğun ve hakkımda nasıl yargılamarda bulunduğunla ilgilenmiyorum. Düşüncelerimi ve hareketlerimi tasvip etmiyor olman, yanlışlarda olup utanmam gerektiğim anlamını da taşımıyor. Biliyorum icraat yapılması seni madden tatmin edecek, lakin ben bu yetenekten uzağım muhterem.

Ancak, düşün dünyamdaki hayallerimle, mutluluğa ulaşmaya çalışıyorum. İstersen sen buna halüsinasyon de, istersen şizofrenik buhran de! Sana gülümsüyorum dostum, kal sağlıcakla." şeklinde cevap verdi.

4 Yorum:

Blogger Monarch dedi ki...

Senin kim olduğun ve hakkımda nasıl yargılamarda bulunduğunla ilgilenmiyorum. Düşüncelerimi ve hareketlerimi tasvip etmiyor olman, yanlışlarda olup utanmam gerektiğim anlamını da taşımıyor. Biliyorum icraat yapılması seni madden tatmin edecek, lakin ben bu yetenekten uzağım muhterem.


iste bu.. =)

19 Ağustos 2005 04:56  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

Merhaba Pink PrinCeSs,

Hoşgeldin, seni böyle neşeli gördüğüme sevindim :)

Kanada'ya Selamlar!

19 Ağustos 2005 20:14  
Anonymous Adsız dedi ki...

Sevgili oğlum Allah hiçbir yarattığı varlığı lüzumsuz yaratmamıştır.şu önemsemediğimiz sineklerin karıncaların böceklerin bile kendi adlarına bir görevleri vardır.sineklere karıncalara bakıyorum tefekkür ediyorum.ordan oraya amaçsız koşustuklaqrını sanmıyorum onlarda rızıklarının peşinde koşuyorlar.bizler bir karınca bir sinektemi olamıyoruzda kendimizi işe yaramaz bir insan olarak şüpheye düşüyoruz.sakın böyle düşünme.düşünen insan var demektir.ha tatbikatta biraz gecikebiliriz.inşaallah fazla gecikmeden anamıza babamıza VERdiğin EMANETİNİ SANA LAYIK KUL OLARAK YETİŞTİREBİLDİM.BUGÜNÜNÜ VE YARININI HAZIRLIYABİLDİM.GÖZÜM
ARKADA KALMAYACAK.YA RABBİ.>dedirtebilmeliyiz.Hep ana babayı değilde birazda kendimizi sorguluyalım.evlat olarak ne verdim onlara diye.Onun içinde biran önce insan ve evlat olarak vazifemizi yerine getirmeye çoluk çocuğumuzun nafakasını temin için çalışmalar yapmalıki.boş geldim ama dolu gidiyorum yarab diyebilmeliyiz.diyorum.sürçü lisan ettise affola oğlum.yazını okuyunca içimden gelenler bunlardı bende riyakarlık etmeyip olduğu gibi yazdım sen oğluma(aynı zamanda bu sözler kendi oğullarımada)Allah a emanet ol Allah yar ve yardımcımız olsun.TAŞRALI ANNE

20 Ağustos 2005 11:42  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

Annecim sen istediğin kadar sürç-i lisan et, yater ki üzülme :)

Birileri benim beğenmezliğim yüzünden kırılır incinirse, ben daha da kötü olurum.

Gülelim, mutlu olalım; onca acı derde rağmen şakalar yapabilelim birbirimize.

Vakti zamanında kendime çok haksızlık yaparak, her başarısızlığı kendi beceriksizliğim ve yeteneksizliğimden bilirdim.

Geçmişte dert edinip acı çektiğim konular üzerinde bugün dalgamı geçip eğleniyorum açıkcası.

Hiç kimse de bu halimden yakınmasın, ben kendi çapımda oyalanıyorum işte; beni ne kaale alıyonuz ki. Sözümüzden sebeple bizi düşman bilenlere derim bunu!

Şakacı ve Mutlu,
Kazım Mızrak

21 Ağustos 2005 02:47  

Yorum Gönder