Mutluluğun Anahtarını Bulmamızı Sağlayan, Bilgidir!

Bu spam comment leri yazan kişiler ile aynı işi yapıyoruz bir bakıma. Onlar ürünlerinin reklamını yapıyorlar, bizler de düşüncelerimizi pazarlıyoruz.

Bu tespiti Realitedir sınıfına kaydediyorum.

Yani kim masumca "Ben öylesine yazıyordum." derse; "Yok ya, ben de bal kabağıyım, memnun oldum." şeklinde bi cevap alır benden.

Siz en iyisi beni yormayın ve kendi kendinize "Ben niye yaşıyorum?" şeklinde bir soru yöneltip cevabını düşünün!

Diyorum ki: Bireyler hal ve hareketlerinde merkezden dışa açılan bir etki tepki mekanizması geliştirerek arzu ve isteklerini elde etme yönünde eyleme geçerler.

Merkez bireyin kendisidir, dışarısı ise bireyin yaşam alanıdır; dış cephe etki ile bireyde bir tepki uyandırır.

Bu tepkiler kitap okuma, şiir yazma, spor faliyetleri, sevme, küsme, özleme, aşık olma, blog yazma, ibadet edip Tanrıya yakarma, düşmanlar edinerek savaşma, dostlar edinerek mutlu olma halleri gibi örneklendirilebilir.

Niye yaşıyorum? diye sorduğumda aklıma gelenler bunlar oldu.

Yaşam hissedenler için trajedi, düşünenler için ise komedidir demiş adamın birisi.

Bana herşey o kadar saçma ve komik geliyor ki. İnsanlara Tanrıdan bir öcü gibi korkmaları nasihat ediliyor, gözünü kan ve toprak bürümüş Milliyetçi Özgürlük Delileri Irak'da insan avlıyor.

Bunlar kimileri için acı şeyler, lakin üzerinde ciddi ciddi düşünüldüğünde, olup bitenleri saçma bulup gülesi geliyor insanın.

Tanrının yarattığı sistemde üzüntü, gözyaşı, intikam, gurur, işkence, yalancılık, intahar, drakula, atom bombası, radyasyon kavramları illâ ki olmalı mıydı?!

Yüce varlık bu kadar mı mükemmeldir? İşte gene inancımı kaybettim, bu bilim adamları çok düşünüyorlar sonra da böyle kafayı sıyırıyorlar işte...

Trajikomiksiniz,
Kazım Mızrak