"Çarklar Arasında" Kalan Düşünce Mahkumları

Aynı havayı soluyoruz, aynı güneşi görüyoruz ve aynı dili konuşuyoruz ancak ayrı dünyalarda yaşıyoruz sanki. Hiç kimse diğerinin derdine ortak olamıyor, anlayamıyor sevdiği insanın ısdırabını. Mutluluk mevzu bahis olunca herkes aynı dili konuşmaya başlıyor, bakın bu vaziyet gözümden kaçmadı; neden ekmeğin yağlı tarafını istiyoruz hep?!

Yarasını gizleyemeyenler var aramızda; susuyorlar, salak salak gülüyorlar, deli olarak bilinmek pahasına yeter artık diye haykırıyorlar. Onları günden güne kaybediyoruz aramızdan, küskünlükleri ile kabuklarına çekiliyorlar...