Ezan-ı Muhammediye Böyle mi Okunur?

Az önce Yatsı Ezanı okundu. Bazen değil ama çoğu zaman harbiden bir aptal olasım geliyor. Düşünme özürlü, ya da diğer bir tabirle düşünememe özürlü birisi olsaydım; bu kadar başı ağrıyan bir kimse olmazdım. Ve hatta şimdi askerden gelmiş bir Fizik Mühendisi bile olabilirdim. Ama hala okumaya çalışıyorum, ne güzel ne güzel.

Yatsı ezanı okundu demiştim. İmam efendi sağolsun öylesine huşu içinde okudu ki ezanı, uyuyasım geldi; hiç duymayanda ne bu yas diyesi gelir! Öyle uyuşuk, öyle yüreksiz işte. İmamın şahsını tanımam, belki karşısına geçsem saygımdan da konuşamam, lakin içim acıyor yaa. Bu millete böyle uyuşuk uyuşuk ezan okuyan bir insan imamlık yapıyor!

Her zaman böyle değildir burada ezanlar, bazen böyle teselli ikaramiye çıkıyor ve ben de Estağfurullah diyorum sinirimi almak için. Aksi halde çıkıp müftülüğün çatısını başlarına geçiresim geliyor; sizin ne işiniz var bu memlekette, ne işe yararsınız siz diye.

Yaparmıyım? Yapmam inşallah! O vakit sorunu çözen insan olmak yerine sorun çıkaran kimse olmuş olurum, bize düşen sabır tesbihini çekmek; geldik gidiyoruz...