Memleketin Emanetçileri Böyle Yetiştiriliyor

Bir nesili öylesine bunak, uyutulmuş, aklı sefil insanlar yetiştiriyor ki; hep suçlu sonradan gelen gençler oluyor. Bir baba Allah'a şükretmesini çocuğuna öğreteceği yerde; kazandığı paranın başkalarınca harcanıyor olmasının derdinde, çalıştığı yılların hesabını evladına sorabiliyor!

Bu adam benim babam!

Yıllardır ben babamla anlaşamam, geçinemeyiz beraber. Yıllardır esnaflık yapıyor; ödemeler birbiri ardını takip eder; borçları ödeyecek para bulamadığında darda kalmış olmanın hıncını anneme çatarak bize yüzünü ekşiterek çıkarır.

Sanki sizin bu dünyada ne işiniz var dercesine! Tabi bunu düşünen benim, o benim böyle düşünmeme sebep olacak hiç bişey yapmıyor; hep suçlu biziz, babalar haklıdır zaten.

Bizler okumuş isanlarız, büyüklerimize yol gösterebiliriz demi, onlar da doğruyu yanlışdan ayırabilirler. Evet ya bu çok doğru, benden iki yaş küçük kardeşim öğretmen ve ona saygı duyuluyor. Ama iş bize gelince babanın istemediği yerlere para harcanacak olunsa; bas fırçayı, bağır çağır söylen işin stresini al çocuktan.

Bizim de yaşımız küçük ya, oğuluz diye sahip çıkanımız olmaz; baba bu döver de sever de zihniyetiyle ez başını çocuğun sana isyan etmesin, diklenmesin. Hepsi de aynı naneyi yemiş olsalar gerek, evlatlar bir numaralı boş gezendir onlar için.

Paranın bu kadar hükmü geçiyor işte, baba evlada; evlat babaya düşman oluyor!

Olay dönüp dolaşıp, neden çalışıp da okulu bitirmedin noktasına gelir. Ya kardeşim benim aklım bu kadar basıyo eşşeklik ettik de okuyamadık. Hadi bakıyim, sen ruh hastasısın diye gelip, benim canımı alın o halde!

Ulan memleket de herkes yaşama savaşı veriyor, dert ısdırap içinde ağlayıp sızlanıyor. Ben mi başka dünyada yaşıyorum yoksa hepiniz de gülüp oynar mısınız? O zaman ben niye ağlıyorum, ben niye dert içindeyim diye sorma hakkım olmaz mı benim?

Ya bi gün intahar edicem sesimi duyurmak için, ya da baba katili olucam; adım gibi eminim ki iki sonuç da hiç kimsenin umurunda değildir.

Allah deyip sabrediyorum, susmaya çalışıyorum, bari çevreme zararlı olmayayım diyorum ama nereye kadar bilmiyorum...

Parası Yokmuş Derdi Çokmuş, Kâzım Mızrak