1 Aralık 2005

Özgünlük Demişken...

Şu özgünlük meselesi üzerine düşünmüyordum. İnsan niçin özgün olma yolunda bir mücadele vermelidir?!

Yaratılış kuramı (Kuran-ı Kerim'e Göre) kainatın vahdet-i vücutta bir olduğu inancını savunuyorken; farklılaşma arayışı içersinde olmak ne denli akılcı olabilmektedir?

İşin bu yönünü düşündüğümde, Felsefi Akıl Yürütmeleri kenara bırakarak, bir'lik yolunda yaşamak gerektiği sonucuna ulaşıyorum.

Fakat bu cevap da beni tatmin etmiyor.

Zira, ilahi kitaplarda bize öğretilen evveli ve ezeli olmayan sonsuz gücün kendisini, çeşitlilik ilkesine ters düşen özgünlükten kaçış anlayışı ile pek alakalı gördüğüne inanmıyorum (burada yine felsefe yapıyor hale geliyoruz).

Allah, evreni yaratırken çeşitlilik ilkesini de değerlendirmiştir ki, kainata bin bir türlü benzeri olmayan güzellikle tecelli etmiştir.

İşte bu husus uyarınca, insanlar sahip oldukları bireysel özgünlüklerini sergileme mücadelesi vermelidirler diyorum.

Aksi halde, birbirinden farkı olmayan bir avuç markalı insan toplumu ortaya çıkar.

Bu bağlamda, hem hür irademizi ortaya koyarak kendimizi (toplumsal fikir dayatmalarını ya da diğer bir anlam ile kültürel dogmaları değil) yaşamalıyız, hem de akıl yürütmeler neticesinde ulaştıkları inançları yaşamak isteyen kimselere saygı duyarak anlayış göstermeliyiz diye düşünüyorum...

Sosyal Yaşam

0 Yorum:

Yorum Gönder