Problem Bir İnsan Olma Durumuna Çözüm Arayışları

Böyle bir başlıkla neyi anlatmak istemiş olabilirim? Beni sevenleri, sorunlu bir kimse olarak sürekli üzdüğümün farkında olduğumu ifade etmek için olabilir mi acaba? Kısmen evet....

Bu konuyu değerlendirirken, problem kimse olmanın, etik kurallarına göre yanlış bir durum olmadığının altını çizmek isterim. Problemli olmanın ve problem olmanın arasındaki farkı anlayalım önce!

Problem İnsan Olma, çevresine sürekli sıkıntı ve dert getiren kimseler için kullanılabilir. Bu bakımdan ben problem bir insanım.

Problemli İnsan Olma, çevresine sürekli olarak dert ve sıkıntı yansıtırken, kendisi için de bir takım sorun ve dertleri yaşıyor olması söz konusudur. Bu durumda, ben bu sınıfa da giriyorum.

Şimdi geldiğimiz noktayı inceleyelim.

Kendimi ne ölçüde iyi ifade eder ve ne olduğumu anlarsam, doğru olarak ne işe yarayabileceğimi de kolaylıkla tayin edebilirim...

Buradan yola çıkarak, aynı zamanda iki şey (iki kategoriye ait) olduğumu ifade edersem, olumlu sonuçların doğmasına mani olan bir durum ile karşı karşıya kalırım.

Burada derince düşeneyim ve tam olarak hangi kategoriye girdiğimin bilincine varayım.

Ben, Problem miyim, yok sa Problemli miyim?

Problem olduğumu söylersem, aynı zamanda çözülmesi gereken bir sorun olduğumu da ifade etmiş olurum. İşte bu bakış açısı beni, yaşam mücadelemde bir otorite olmamı sağlar ki; karşı karşıya kaldığım sıkıntılar ile bire bir savaşma gücünü bana verir.

Nasıl mı bu gücü elde ederim? Bir problem olmam cihetiyle, kendi kendimi çözerek tabi!

Problemli İnsan Olmayı kendimle özdeşleştiremiyorum.

Zira yaşayan bir insanın asla ve asla problemleri olamaz. İnsan, bir ölümlü (fani) olduğu için, gelip geçici olan dert ve sıkıntıları kendisine mâl edemez.

Edemez, çünkü bu dünyada olan hiç bir şey o kimseye ait değildir.

Bir kimse ancak sahip olduğu öğe üzerine otorite kurabilir. Bu öğe de, sadece o kimseye ait olan düşünce gücüdür; işte bu da, çözülmeyi bekleyen esas problemin kendisidir: Akıl!

İçsel Kavgam,
Kâzım Mızrak