9 Şubat 2008

İstikamet

Güneşli, ve de sıcak..
bir Ankara Cumartesi 'sinden
herkese merhaba.

Hâlâ, yaşıyor olduğumu..
yıkılmadan dimdik ayakta durduğumu;

bizi..
sevip, sayan tüm dost 'lara
âcizane duyurmak isterim.

Elbette:

Yıkılacağımız gün de
gelecektir, ama.

Ne de olsa:

Kâçınılmaz 'dan
kaçınıl(a)maz ki.

3 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

Yıkılma. Değmez..

14 Şubat 2008 21:28  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

Yıkılmıyorum :)

Ben ölüm 'den bahsediyordum yılacağım gün de gelecektir demekle :-)

hani, her daim yazılarımda buram buram kokan ölüm denen şeyden.. .

Bir de şöyle diyeyim, her hangi bir sebeple de olsa; hayatta süründüğüm çok zaman olmuştur muhakkak :o)

Yaşamım süresince çektiğim (her hangi bir) çileden de onur duyuyorum, utanmıyorum.. çile, benim için bir kazanımdır.

Kaybedilen değil ;)

Sen de mutlu olasın e mi, Debra.. gülümse hayata !

Bir Adım Daha
Kâzım Mızrak

17 Şubat 2008 12:00  
Anonymous Adsız dedi ki...

Tekrar yazmaniza sevindim yazilarinizdan, düsüncelerinizden istifade etmek güzel!...
Allaha emanet.

4 Mart 2008 17:11  

Yorum Gönder