3 Ocak 2007

Emânet

Zaman ötesine bir yolculuk seninkisi, ve gözleri kapalı attığın adımların. Her adımıyla dönüp geriye bakanlara nisbet, bakışların şaşmaz hedefine odaklanmış. Pek çok kez düşüp yara bere içinde kalıyorsun, ama varolan nefesini dönüşü olmayan bu fâni yolda bitirmeye kararlısın..

Yâ sabr,

* * *

Açılan elleri geri çevirmeyen Rabbil Âlemin.. Benliğimi dünyevi istek ve arzulardan arındır, keyfe ve zevke olan düşkünlüğümden gayrı şikayet ederim. Mutlak hakimiyet sahibi ancak sensin, ezelîyatın ve ebedîyatın hükmü senin takdirindedir.

Sana emânetiz,

1 Yorum:

Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

- Aman yaa, ne çok şey, ve hatta ne zor bir şey istiyorsun sen öyle.. Gözleri kapalı mı :D Nasıl olacak bu iş böyle? Geçmiş dediğin mâzî, kolay mı unutuluyor bişeydir sanki sanki :o)

> Tabi tabiii :) Sen kapatma bakiyim gözlerini :o) Ben kapatmasını bilirim :D Sen öyle devâm et bildiğin yolda, bak baştan söyliyeyim davetiye göndermem haa.. Öyle bi gelirim ki, nefesin kesilir!

- Gelmesen hatırım kalır, ben de seni bekliyorum zaten ki. Azrail'e de selâm söyle, yanında kitap neyim getirsin; mezarda canım sıkılır benim sonra :o)

> Gazoz da ister misin, leblebi falan da olsun yanında :)

- Ohh ohh, ne âlâ, ne âlâ :) Büyüksünnn :o)

Bi'hârika İnsan
Kâzım Mızrak

3 Ocak 2007 21:36  

Yorum Gönder