İnsana, Taşıyamayacağı Yük Verilmez (miş).

Sırtına taşıyamayacağın yük konulmaz demek ne anlama gelir?

Dertlerimden yakınıyorken, ben bu derdi çekemiyorum, o halde neden bana veriliyor diye üzülüyordum. Öyle ya, madem ki bu yükü kaldıramayacağım, bana da verilmemesi gerekir. Bir de başka bir şekilde düşüneyim dedim. İfadenin şu anlamına ulaştım :)

Eğer sorumluluk almak istiyorsan, isteklerin varsa, taleplerin varsa; bu taşıyabileceğin yükü kaldırmak için de maddi manevi güçlü olman gerekiyor!

Anlaşılacağı üzere, eğer madden ve de manen zayıfsan, amaçlarına ulaşamazsın; güçlü ol ki sana verilecek sorumlulukların altında ezilme. Aksi halde bu sorumlulukları yerine de getiremezsin, altından da kalkamazsın; ısdırap içinde acı çekerek yaşarsın, ta ki arzu ve isteklerini sahip oldukların ölçüsünde talep etmesini öğreninceye kadar...

Demek ki, bize taşıyamayacağımız yükü vermedi diye Allah'a sitemde bulunmayacağız; nihayetine erdiremeyeceğimiz işlere bulaşmayacağız, aklımızın yetmediği sözü söylemeyeceğiz, yerine getiremeyeceğimiz vaadin sahibi olmayacağız, hakkını veremeyeceğimiz bir hayalin peşinde koşmayacağız...

İnsan yokluğunu hissettiği dünyevi nimetleri, neden benim de olmasın diye heves eder; elde edemeyince de üzülür, kederlenir.

İşte bu vaziyet, nefsidir ve kişiyi Düna'ya bağlar. Yokluğa üzülmemeliyiz, ve hatta çaresizlik içersinde üzülmek yerine sebep sonuç ilişkisi ilkesini muhasebe ederek, içinde bulunduğumun acınası duruma kendimizin sebep olduğunu düşünerek, yaşantımızda bir takım değişiklikler yaparak kendimize çeki düzen vermeliyiz.

Eğer okulun bitseydi, ve bir işin olsaydı; bu halde hiç kimseye karşı boynun bükük de kalmazdı. Dediğini yapardın, ya da yapamayacağını da demezdin. Lakin, ne okul bitmiştir; ne de biteceği vardır. Şu halde, içinde bulunduğun durumun sebebi de tabi ki yine Allah'a şükür ki sensin, bir başkası değildir.

Eğer sebep sen değil de, bir başkası olsaydı; senin yokluktan kurtulman da o kimsenin keyfiyetine bağlı olacaktı; ama görüyorsun ki böyle bir çaresizlik içersinde değilsin, yaşamını etkileyecek olan yegane irade senindir!

Eğer bu şuûra erişemiyorsa akıl sahibi, her yanlışa düştüğünde veya her başarısızlık ile karşılaştığında; çevresindeki insanlarda arar hatayı. Böyle bir akıl yürütme yolu çok yanlıştır, zira kişinin özünü eleştirmesine ve dolayısıyla da kendisini tanımasına mani olur.

Taşıyamayacağın yükü sana vermezler, bu sözü iyi düşün!

Meselen, bu sözdeki hîkmeti anlayabilmektir ama isyan etmek değildir. Sabırla bekle, mücadeleni ver; geçmişi hatırladıkça ibret al ve geleceğini imar et ;-)

Allah'a emanet olasın....