Sahip Olduklarına Sevinme, Kaybettiklerine Üzülme!

"Haklısın, hayat, her başlangıcın insanı bir sona doğru taşıdığını, çok önceleri öğretti bana."

@ Deepness

...ben de öğrendim, bu sebeple de yeniden başlamaları tavsiye ediyorum kendime.

Lakin yine aynı yoldan giderek değil Deepness, baltayı tekrar tekrar taşa vurmayalım!

Bir yerler de yanlış hesaplar mı yapıyoruz acaba :)

****

Evet her bir bahar eninde sonunda güz mevsimine varıyor.

Günden güne yaşlanıp eskiyoruz, dün gibi yaşanan hangi aşktan haber verebilirsiniz ki bana?!

Çok şükür bunu idrak edebildim şu yaşta; belki çok geç oldu ama asla bitmiş sayılmaz; yenide başlayacağım, sevmeye ve de sevilmelere ;-)

İnadına Yaşamak,
Kâzım Mızrak


-:- Dip Not -:-

Kalpden gönülden Allah diyebilmeyi diliyorum, ve bu sözü utanmadan söylemek söylemek ve söylemek istiyorum.

Hakkımda kim ne derse desin, maddi manevi kaybettiklerime üzüntü duymayacağım; bugün sahip olduklarım dünde zaten yoktu ki!

Bugün de bana ait olmayan, yarın da elbette elimden alınacaktır...

***

Aklım iradem başka bir güzellik bilmiyor, her ne varsa nefsimi cezbeden O'ndan gelip O'na gidiyor.

Biz bir güneşin aynaya vuran yansımasına kapılıp, muhabbet ediyoruz o hayale; oysa kendisi ne denli güzeldir ki, akıl eresi değil.

Sonra güz mevsimi geliyor Deepness, o ayna çatlayıp kırılıyor; biz sanıyoruz ki mahrum kaldığımız esasen güneşin kendisidir!?

Hiç öyle olur mu; tefekkür, tefekkür illâ tefekkür!

***

Nefsimizin bize eşi benzeri olmayan olarak gözterdiklerine ölümüne muhabbet etmeyelim. Fakat öyle bir şuûr ile sevelim ki her yaratılmışı; ne sahip olduğumuza sevinelim, ne de kaybettiğimize üzülelim.

Yan ki Göresin,
Kâzım Mızrak

Bu yazı, http://mizrak.web.tr/2006/05/g-sonu-gelmez-denilen-ka-bahar-mevsimi.html sayfasına bırakılan bir yorumdur.