Derdime Dost Olasım Geldi...

Birilerine dost olma nazarıyle bakarken, bu ilişkilerin hangi ilkeler üzerine kurulu olması gerektiğini düşünüyor muyuz acaba? Seviyor olduğumuz herkes dost mudur bize? Peki sevmediğimiz insanlar dost olamazlar mı? Hep menfaat gördüğümüz insanları arkadaş olarak sahipleniyoruz; diğerleri de potansiyel rakip ya da düşman oluyorlar gözümüzde. Aynı takımın taraftarları dost oluyor da, farklı renkden olanlara kin nefret besleniyor. Normal olan bu ise benim zekâmda eksiklik olsa gerek, böylesi insanları anlayamıyorum bir türlü.

Bu can alıcı noktada, nefsin hangi düşün algoritmasını kullanıyor olduğu ortaya çıkıyor! O bize maddi ya da manevi menfaat sağladığımız insanları dostumuz olarak gösteriyor, dert çile içersinde bizden medet umanları ise; işe yaramaz sümüklü böcekler olarak algılattırıyor! Ve biz o insanları kendimizden dışlıyoruz, toplumdan dışlıyoruz...