4 Şubat 2009

Ağlama Bebek

22 şubat benim doğum günümmüş.

Ben, iyi ki doğmuşum diyen bri insanım. Şimdi o günü bekliyorum. Rabbim.. ben iyi ki varım diyebilmek için. Sabırssızlanmaya başladım.

Bir cuma sabahıymış. Annem öyle diyo. Ben, ilk çocuğuklarıymışım. Beni en çok sevmişler. En çok da, ben üzmüşüm annemi çocukken.

Bir cuma sabahıymış. Rabbimin bana, İkrâ ile seslendiği günlermiş. Ağlamışım, dünyaya geldiğime. Yine ağlıyorum.

İkrâ ile seslenmiş Rabbim bana. Beni ismimle an demiş, bulursun. Bu bir ayrılık, kavuçacağım yine. İşte bu da avuntum. Bunun için yaşıyorum.

İyi ki doğmuşum, elhamdülillah. Her şey acı olsa da, ayrılık acı olsa da, kavuşmak var sonunda. Elhamdülillah.

Bebekler niye ağlar diye sorma bir daha !

En sevgiliden ayrılan, nasıl gülebilsin ki.

2 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

gülümse her anında her tadında
acı da varsa gülümse
yaşayamayanı düşünerek gülümse
hüzün kırık bir düş gibi sarsa dahi yanlız duvarları
yetişemediğin bir tek kendinsen yarından sonrasına,
gülümsemeyi niye ihmal edesin ki!
doğum gününde...
ya hiç kavuşma olmasaydı;
tebessüm etmek için acele etmeli, insan
yeşil ışık uzun süre bekler mi ?
sarı ışık müjden olsun :)

hayırlı vakitler,

doğum güzel
yaşam (ne olursa olsun) güzel
ölüm herşeyden özel...

dua ile
narsu

5 Şubat 2009 17:42  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ Nar'su

Ölüm'e.. rabbime kavuşacağım bir uçak bileti gözüyle bakıyorum Nar'su. Ne güzel değil mi. Ben.. en önden bir yer istiyorum lütfen. Geç kalmamalıyım, buluşma saati 'me.

Artı Bir
Mızrak

5 Şubat 2009 19:18  

Yorum Gönder