Kefâret

Birileri seviniyorken, başkaları üzülebiliyor. Ne garip değil mi :) İbrahim A. ile konuşuyoruz.. İroni yaparak hâlâ inanıyor musun Allah'a diyorum :) Konu Allah var mı mevzusuna odaklanıyor...

Gülerek şöyle diyor dostum, elbette Allah vardır, olmaması imkansızdır, olmasaydı hep herşey tersi tersine gitmezdi :)

Ahh kardeşim.. Allah olmasaydı, vaktiyle arada bir güya mutlu olduğumuz zamanlar, böyle boğazımıza durmazdı değil mi.. Şimdi öğürüyor istifra ediyoruz gayri meşru sevgileri, yüzümüz mosmor olmuş belki de, ölmek üzereyiz...

Bizi görenler, ibret alıyorlar mı acaba?.. Öyle de bir söz vardı ya; ibret almıyorsa düşünen insan, olur ibret-i âlem!. Kendimi bu camiada görüyorum, ne çare; yazık ettik gençliğimize..

* * *

Birilerinin sevinci, bizi üzebiliyor.. İnsan olmak gerçekten zor ! Onlar sevindi diye, biz üzülüyoruz.. İnsan olmak zor, taşlara vurasım geliyor bu kafayı....

Şimdi birileri sevinmiştir işte, bak ben demiştim diye iç geçirmiştir.. Bu kafayı çok taşlara vurursun sen.. Ya hu aman sen de sevin, eksik kalma.......