Şeb-i Arûs
Saman alevlerine kattık geceyi, aydınlandı karanlığımız. Sonra
kendimizi yakmasını öğrendik, aydınlanacak bir gece kalmadı.
K. Mızrak
kendimizi yakmasını öğrendik, aydınlanacak bir gece kalmadı.
K. Mızrak
Bu işte.. bir duâ, olmalı.!?
5 Yorum:
"yürüken bıraktığım izleri silince geri dönüş yolunu bulamadım"(gulnare)...ne kadar haklı bir söz söylemişsiniz mızrak bey...ne denirki kendimiz edip kendimiz bulmuyor muyuz aslında..hayırlı cumalar olsun...
ebedi selamar...
Merhaba Kazım Mızrak bey Kardeşim
Nedense bugün İçimden hep Yunus ca konuşmak ve Yunusdan yazmak geçiyor
Başka bloglara yazdım müsadenle burda da aklımda kalan birkaç mısra yazayım
Tüm gönüllerimiz Yunusların gönülleri gibi olsun ve yunusların aşkıyla dolsun
Rabbim sizi korusun ve muhafaza etsin
Biz kimseye kin tutmayız
Ağyar dahi dosttur bize
Kanda ıssızlık var ise
Mahalle-vü şardır bize
Adımız miskindir bizim
Düşmanımız kindir bizim
Biz kimseye kin tutmayız
Kamu alem birdir bize
Vatan bize cennetdürür
Yoldaşımız Hak'dürür
Haktan yana yönilecek
Başka yollar dardır bize
Dünya bir avrattır karı
Yoldan iltir niceleri
Sürün gitsin öyleleri
Onu sevmek ardır bize
Yunus aydur Allah deriz
Allah ile kapılmışız
Dergahına yüz tutuban
Hemen bir ikrardır bize...
YUNUS EMRE
Sman alevlerini geceye kattıysak,kendimiz de yandıysak,gece nereye gitti?
Gündüze ve aydınlığa mı kalboldu?
buraya yorum bırakan dostlarıma kardeşlerime selâm ediyorum; sevildiklerini bilsinler diye yazıyorum, bir gün olur bunu da yazamayabiliriz.. de mi ama:)
Tabi herkes sevebilir sevilebilir, ne de olsa bu dünya kimseye kalmaz!!!!!!!!!!!!!! bana da kalmayacak, biliyorum...............
Kâzım Mızrak
İstanbul
02.02.07
01:02
bir de sesimize kibrit çaktık, tutuştu o demde.sonra kalmayışına içlenecek sesimiz kalmadı..
Yorum Gönder