19 Temmuz 2012


















Yâ Bâkî.

Ne zaman lezzet alsam, tükenince elem çekerim; lezzetleri daim eyleyen sensin.

Ne zaman kavuşsam, ardından ayrılığı beklerim; kavuşmaları sahici eyleyen sensin.

Ne kadar çok sevdam varsa, o kadar çok veda beslerim; kalbime ebedi sevdaları düşüren sensin.

Ömrüm kısa, elim yetişmiyor, kalbim kanmıyor; bâkî olan ancak sensin.

Bekâ bahşet imânıma.

Münib Engin Noyan
Esmâ-ül Hüsnâ

2 Yorum:

Blogger Pabuc dedi ki...

Severek dinliyorum Münib hocayı esmayı okur/dua ederken...

19 Temmuz 2012 21:04  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

Uzun zamandır dinlemiyordum, iyi oldu, bugün biraz dinledim, yüreğime serinlik dokundu şu sıcak yaz gününde.

Şu fâni âlemde, bâki bir hayatın gizlendiğini bilmek, o gizli hazinenin anahtarına talip olmak, o yolda talebe bulunmak ne kadar huzur verici sakinleştirici.

Uyanışlar hayr 'ola efendim.

19 Temmuz 2012 22:58  

Yorum Gönder