İroni İroni İroni

- Hayat nedir.?
- İronidir.

- İroni mi.?
- Evet...

- O nedir:?
- Yağmur yağarken "aman be nerede güneş" dersin. Bir gün güneş çıkar, bu sefer de "şöyle bir yağmur yağsa da ortalık toprak koksa mis gibi" dersin. Yağmur varken güneşi, güneş varken yağmuru düşünürsün. İşte ironi budur.

- Bu mudur yâni.!
- Budur yâni :) Bu insanın eksik yanıdır, içinde bulunduğuı zamanın ne denli kıymetli olduğunu düşünmez insan. Nedense, sahip oldukları güzellikleri değil de, sahip olmadıklarını düşünür. Bu da onu sürekli üzer kederlendirir. Sonunda bunalımlı özgüveni yitik bir birey ortaya çıkar.

- Kurtuluş.?
- Bitmişiz biz :))

- Yapma :(
- Sorunun kökenine inelim.!

- Çocukluğuma mı ineceğiz ^-^
- Aslına bakasan bu işi çözmek için taa Adem'in çocukluğuna kadar inmemiz lâzım derim :) Ne olduysa işte o zaman oldu.

- Bu bir peygambere haksızlık değil mi.?
- Demek istediğim, insan yaratılışıyla noksandır, mükemmelliğe ulaşması içindir bu, insan mükemmel olarak doğsaydı, zaten yaratılışın anlamı olmaz(dı). İnsan noksandır, bir yanı eksiktir, o yarısı da Hz. Allah'dır. Bir kanadı olmayan kuş uçamaz, perişan olur. İnsan da eksik yanıyla işte bu kuşa benzer, perişandır.

- Offf, helâl. Konuyu nereye getirdin.! Yâni, biz kayıp yarımızı arıyoruz ömür boyu. Bu yüzden sızlanmalarımız, bu yüzden doğuşumuzdaki ilk çığlığımız.
- İnsanın gözünü bir avuç toprak doyurur derler, işte bu ironi değil hakikattir.! Kalp Allah'ı anmakla mutmain olur, gerisi ironidir.!