13 Mayıs 2007

Umut

Son günlerde öyle bunalmışım ki.. huzûr, ve neşe dolu güzel günlerin umudu ile hayatı yaşanabilir kılmaya çaba harcıyorum kendi iç âlemimde. Bu yokuş biter mi, düze çıkar mıyız acaba ? inancım, beni sükûnete davet ediyor. Aksi halde isyan etmek sadece bir kaçınılmaz.

Elbette adı yaşamak kavgası olan bütün bu hengamenin bir sebebi hîkmeti vardır, olmalı da.. telaş etmemeliyiz. Mü'minin nitelik 'lerinden birisi de umudunu kaybetme 'mesidir. Öyleyse inancımıza lâyık olabilelim, inşâ Allah.. herkesin davul dövdüğü bir yerde, biz de zurna çalmayalım.

Kâzım Mızrak

1 Yorum:

Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

#

Hayata, gülümse..

13 Mayıs 2007 04:29  

Yorum Gönder