2 Ağustos 2006

Çocuğun Sitemi

Bana verdiğiniz rolü istemiyorum.

Babam okuyup büyük adam olmamı istiyor, annem de öyle; benim küçük adam olmayı istemeye hakkım yok mu? Bu anne babaların ihtirasları yüzünden, olan çocuklara oluyor. Nereye kadar dünyayı cebinize dolduracaksınız?!

Hem diyorsunuz rızkı veren Allah'tır, hem de başarısız olmama kızıyor surat asıyorsunuz. Bana böyle mi öğretiyorsunuz Allah inancını, musibetler karşısında sabır gösterebilmeyi...

İçsel Kavgam

4 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

lisedeyken çok ders çalışınca artık anneme gına gelir kadın dayanamaz her seferinde" kızım katipmi olacan, bu kadar çalışıyon " derdi.hani eskiden katip olmak bayağı gözde bir durumdu ya.o bakımdan sanırım.katip olamadım gerçi ama şunu biliyorumki anneler babalar çocuklarının hep iyi yerlere gelmesini,iyi bir meslek sahibi olmasını istiyor.bu birazda onlar için gurur kaynağı.sanırım anne baba olunca ancak anlayacaz bunu.

ama şu var tabi.illa büyük adam olmasına gerek yok.ne olacaksa , ne yapacaksa onu iyi bir şekilde yapmasını isterdim.sakıp sabancı derdi ya.
"herşeyi yap ama birşeyi iyi yap"
o misal işte.

surat asmak,kızmak tabiki yanlış davranışlar ama bu bir yapı meselesidir.onlar öyl egörmüşler,onlara öyle yapılmış,öylede yapıyorlar.kınamamak lazım bence
ama sizde olaylar zinciri kopmuş:))
sanırım değişim zamanı gelmiş ailede.

istisnalar kaideyi bozmadığı sürece çoğu anne babalar öyledirler.hani yalnız olmadığınızı bilin diye hatırlatıyorum:)

3 Ağustos 2006 11:35  
Blogger İbn-i Sina dedi ki...

Hoşgörmek lazım, eminim onlar da yaptıklarının farkında değiller. Bizimkiler de "kızım senin iyiliğini istiyoruz" derler hep. Yani onlara göre yaptıkları herşeyi, hataları da dahil, iyiliğimiz için yapıyorlar, farkında olmadan bizi bazen üzseler de...

Ve eminim aynı hataları biz de zamanı gelince yapacağız :)

4 Ağustos 2006 00:40  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

Merhaba İbn-i Sina,

İnşallah o günleri görürüz hayırlısıyla. Şu çağlarda çocuklarımıza öyle davranmayız şöyle davranmayız diyoruz konu açılınca, fakat yaşamak başka galiba.

Büyüklerimiz de hep öyle söylerler ya, siz ana baba olunca anlarsınız diye.

Ben bu sözü duyunca kızarıp bozarıyor öfkeleniyorum; ya tabi öyle olacak ki zaten, biz daha çocuğuz ;-)

***

"Yani onlara göre yaptıkları herşeyi, hataları da dahil, iyiliğimiz için yapıyorlar, farkında olmadan bizi bazen üzseler de...

Teşekkür ederim, düşüncelerinizi değerlendireceğim inşâallah.

Sağolun..

4 Ağustos 2006 02:26  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

"...surat asmak, kızmak tabi ki yanlış davranışlar ama bu bir yapı meselesidir. onlar öyle görmüşler, onlara öyle yapılmış, öyle de yapıyorlar."

@ Suveyda

Aile gelişim sürecini tam olarak yaşayamıyor, annem ve babam hâlâ çalışıyorlar, bense bu yaşta okumak gibi bir rol üstlenmişim.

Sancılar da buradan kaynaklanıyor olsa gerek. Bu noktanın farkındayız kardeşlerimle, çözümü için de sürekli istişare halindeyiz.

Hayırlısı olsun hakkımızda, dilerim.

Teşekkürler.

Rabbim kalbinize huzur ve gönül rahatlığı versin...

***

katip mi
biliyorum ki
biraz da
öyle de

4 Ağustos 2006 17:19  

Yorum Gönder