4 Ekim 2006

Başkası

> Az uyumalı, az konuşmalı, az yemeli...

- Ne'den?

> Aza kanaat eden,
çoğu bulur (bulmuştur).

Çok ile idare edemeyen,
azı bulur (bulmuştur).

- Bardağın dolu tarafını
görmek gibi desene!?

> Bunun için de, boş tarafta
durmalısın.

Görmek için!

- Azda durursam,
çoğu görebilirim mi?

> İşte sebep bu olsa gerek;
hani, niçin bu göz yaşı diye
sormuştun ya!?

- Şimdi gülüyorum ama,
iyiyim.

> Ya sonra?

- Sonrada, ben
başkası olacağım
sanırsam..

> Doğru, kuşkusuz.

Kâzım M.

3 Yorum:

Anonymous Adsız dedi ki...

"- Azda durursam,
çoğu görebilirim mi?"

Görülebilinirmi???:)İnşallah doluyken bile görebilenlerden oluruz.

"- Şimdi gülüyorum ama,
iyiyim."
Daim olur İnşallah.Hayat Hiç bir şeye deymez.

4 Ekim 2006 22:07  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

...yorumlarınızı henüz görebildim, nerden gelip nereye gittiğini bilen bir kimse olmanız sıfatına merhaba diyorum.

Düşünce paylaşımınız için teşekkür ederim efendim.

***

Hiç bir şeye değmeyeceğine ben de inanıyorum, bugün uğrunda can hıraç ölümü göze alıp yaşadıklarımız, yarın bir gün bizi bırakıp çekip gitmekteler berzah alemine.

Böyle bir gerçek önümüzde duruyorken, yaşamak adına birilerine bel bağlamak hatalı bir yaklaşımdır.

Bırakalım el alemi muhterem, kendimize bakalım; o şunu yapsın, şu bunu yapsın, yeri gelince yanlış davranışlara karşı müdahalede bulunmalıyız tabiki de, fakat bu müdahale haset kaynaklı olmamalıdır.

Uyarıda bulunuyorken her halükarda sevgi ve şefkati elden bırakmamalıyız diye düşünüyorum, lakin bunu bir türlü yapamıyoruz işte..

***

Teşekkür ederim tekrar.

Bilginin suları sığ olmaz, boğulmayı göze alalım.

Sağlıcakla kalınız...

Kâzım M.

5 Ekim 2006 00:21  
Anonymous Adsız dedi ki...

Böyle bir gerçek önümüzde duruyorken, yaşamak adına birilerine bel bağlamak hatalı bir yaklaşımdır.

Bel bağlarken, içimizdeki cevheri yok etmek değil maksak. yok olan cevherin sesi duyulmaz. Farkındayım.

"Bırakalım el alemi muhterem, kendimize bakalım;"

işte yine yanlış anlaşıldı .önemli değil. diyemeyenlerdenim. Müdahale etmek için yol kat etmek lazım. Yolun başındayken sonunu görmek mümkün değil.

"sevgi ve şefkati elden bırakmamalıyız diye düşünüyorum,lakin bunu bir türlü yapamıyoruz işte."

Sanmıyorum... yapıyoruz.... Sevgi, insanın kendisini tamamlayabilmesi için gerekli olanları araması ve bulunca da var oluşunun en yüce tadına erebilmesidir bence. kanımca yapıyorum ve yapıyoruz


"Bilginin suları sığ olmaz, boğulmayı göze alalım."

İnşallah.

Sizlerin de duasıyla...

5 Ekim 2006 01:19  

Yorum Gönder