29 Eylül 2006

Uzun Zaman Sonra, Sevdim Kendimi.

...kimselere sataşmaya niyetim yok, öfkem kendime, bir bakıma sözün muhatabı da ben oluyorum.

> Bu kadar mı bencillik?

- Bu kadar efendim.

> Arada birileri de nasiplense?

- Cık, olmaz; nimkansızz..

***

Demek ki, öyle ota samana üzülmek iyi değilmiş; üç günlük dünyada eninde sonunda gidilen yer kara toprak olmuyor mu?.

- Beyazı yok zaten, merak etme..

***

Hâl böyleyken, ısdırabını duyacağımız esas meselelere sayfa açmalı işte. Bizde biraz geç kalınmışlık var ama, hem de az buz değilki; beyağ!

***

Bir noktadan sonra, insan insana çok oluyor. Hakkaten de!?..

Tecrübe ile sabittir (ne yazık ki), yaşadıkça anlıyorsunuz; ne kadar ihtiyarsan o kadar aklı selimsin, âlimlerden âlimsin.

Lâkin haksız olan da çok gelen olsa gerek?! Az gelse aranacak.. Çok geldiği için elde kalıyor ya zaten, illaki hebâ olacak!

Beş Kuruşa,
Kâzım Mızrak

0 Yorum:

Yorum Gönder