Bu sınav takvimni buraya asmış olmakla, sizleri sınavlarımın başarılı geçeceği konusunda bir beklenti içersine düşürmek istemiyorum.
Derslerim iyi değildir; esasında ben iyi olmadığım için derslerim iyi değildir :)
Bu durumu ifade ediyorken ,asla bir yakınma veya şikayetci olma durumu yoktur; önemle dikkatinizi çekiyorum!
Ben neysem oyum, ve acılarımı da sevinçlerim de yazarım bloğuma.
Eğer durumum iyi değilse, gelip burada birileri mutlu olsunlar diye madden veya manen durumu iyi olan bir insan profili çizmem.
Eğer böyle olursa, ortaya koyduğum hayali insan sevilen ya da sayılan bir şahsiyet olur, ben değil.
İnsanlardan sevgi ve ilgi beklediğim doğrudur; ama bu sebeple de başarısızlıklarımı, sıkıntılarımı dile getirerek ilgi alaka beklediğim düşüncesi yanlıştır.
Kimileri sağda solda yalnız ve başarısız insanların ilgi arayışlarında, kendilerini acındırdıklarından bahsetmişler.
Böyle bir psikoloji literatürde mevcuttur; kişi bu psikolojiyi bilerek ve isteyerek profesyönelce mi bürünmektedir, yoksa gayri ihtiyari olarak iç güdüsel olarak mı bu hale düşmektedir?! Üzerinde durmak lazım...
Çoğu yazımda, sıkıntılarımı dile getirmişimdir; elbette dertlerime sıkıntılarıma ortak olabileceğini düşündüğüm insanlara ulaşma gayem, isteğim, özlemim oldu. Ama bu duyguların yanında sıradan br insan gibi olarak kendimi ifade edebilmek de vardı...
Bir insan olarak tabi ki hayallerimi, özlemlerimi, fikirlerimi, düşüncelerimi paylaşmak istedim bloğumda. Lakin birileri çıkıp, suçlarcasına sen kendini acındırarak ilgi ve alaka arıyorsun demeleri beni bi ölçüde ürküttü.
Zira sanki, insanların duyguları ile oynuyormuşum gibi hissettmeme sebep oldu bu okuduklarım :(
Oysa bloğumda ne sıkıntım varsa dile getiriyorum, kendimi kendimle paylaşıyor ve yine kendimi yaşıyorum. Bir amacımız da nefsimizi anlayabilime konusunda bir mücadele vermektir; duygularını suistimal ettiğimi düşünmüyorum hiç kimsenin ya da böyle bir durum var da ben buna inanmak istemiyorum...
Ben bir insanım; öfkelenirim, severim, kızarım, özlerim, güzerim, ağlarım, somurturum...
Çıkıp kendini acındırıyorsun diye laf çarpıştırmanın alemi yok; her kimse kendisi gibi görmesin tüm insanları; kimileri bizim gibi zayıf ve çaresizdirler, ısdıraplarını paylaşırlar ve bu paylaşım onları mutlu eder yaşama bağlar.
Hayatta güçlü olabilenlere sözüm yok, onlara sadece imrenerek bakıyorum ama asla kendimden vazgeçmeyi düşünmeden...
Nihayetinde!
Finallerin ardından buraya düşük olan acınası notlarımı yazdığımda şaşırıp üzülmeyin. Ben kendimi her türlü seviyorum; okullardan atılsam da, hayata tutunamasam da, derslerim zayıf olsa da, nankörlükle suçlansam da, zayıf olmakla eleştirilsem de, melankolik bir insan olarak görülsem de...
4 Yorum:
Hatalı verilerden dolayı sorumluluk kabul etmeyiz...
Lütfen Bilginize.
Allah yardimcin olsun.
Calis, calis, cok calis:)
@ Tahin
Bu sınav takvimni buraya asmış olmakla, sizleri sınavlarımın başarılı geçeceği konusunda bir beklenti içersine düşürmek istemiyorum.
Derslerim iyi değildir; esasında ben iyi olmadığım için derslerim iyi değildir :)
Bu durumu ifade ediyorken ,asla bir yakınma veya şikayetci olma durumu yoktur; önemle dikkatinizi çekiyorum!
Ben neysem oyum, ve acılarımı da sevinçlerim de yazarım bloğuma.
Eğer durumum iyi değilse, gelip burada birileri mutlu olsunlar diye madden veya manen durumu iyi olan bir insan profili çizmem.
Eğer böyle olursa, ortaya koyduğum hayali insan sevilen ya da sayılan bir şahsiyet olur, ben değil.
İnsanlardan sevgi ve ilgi beklediğim doğrudur; ama bu sebeple de başarısızlıklarımı, sıkıntılarımı dile getirerek ilgi alaka beklediğim düşüncesi yanlıştır.
Kimileri sağda solda yalnız ve başarısız insanların ilgi arayışlarında, kendilerini acındırdıklarından bahsetmişler.
Böyle bir psikoloji literatürde mevcuttur; kişi bu psikolojiyi bilerek ve isteyerek profesyönelce mi bürünmektedir, yoksa gayri ihtiyari olarak iç güdüsel olarak mı bu hale düşmektedir?! Üzerinde durmak lazım...
Çoğu yazımda, sıkıntılarımı dile getirmişimdir; elbette dertlerime sıkıntılarıma ortak olabileceğini düşündüğüm insanlara ulaşma gayem, isteğim, özlemim oldu. Ama bu duyguların yanında sıradan br insan gibi olarak kendimi ifade edebilmek de vardı...
Bir insan olarak tabi ki hayallerimi, özlemlerimi, fikirlerimi, düşüncelerimi paylaşmak istedim bloğumda. Lakin birileri çıkıp, suçlarcasına sen kendini acındırarak ilgi ve alaka arıyorsun demeleri beni bi ölçüde ürküttü.
Zira sanki, insanların duyguları ile oynuyormuşum gibi hissettmeme sebep oldu bu okuduklarım :(
Oysa bloğumda ne sıkıntım varsa dile getiriyorum, kendimi kendimle paylaşıyor ve yine kendimi yaşıyorum. Bir amacımız da nefsimizi anlayabilime konusunda bir mücadele vermektir; duygularını suistimal ettiğimi düşünmüyorum hiç kimsenin ya da böyle bir durum var da ben buna inanmak istemiyorum...
Ben bir insanım; öfkelenirim, severim, kızarım, özlerim, güzerim, ağlarım, somurturum...
Çıkıp kendini acındırıyorsun diye laf çarpıştırmanın alemi yok; her kimse kendisi gibi görmesin tüm insanları; kimileri bizim gibi zayıf ve çaresizdirler, ısdıraplarını paylaşırlar ve bu paylaşım onları mutlu eder yaşama bağlar.
Hayatta güçlü olabilenlere sözüm yok, onlara sadece imrenerek bakıyorum ama asla kendimden vazgeçmeyi düşünmeden...
Nihayetinde!
Finallerin ardından buraya düşük olan acınası notlarımı yazdığımda şaşırıp üzülmeyin. Ben kendimi her türlü seviyorum; okullardan atılsam da, hayata tutunamasam da, derslerim zayıf olsa da, nankörlükle suçlansam da, zayıf olmakla eleştirilsem de, melankolik bir insan olarak görülsem de...
Allah yâr ve yardımcımız olsun, bilmukabele...
- İçsel Kavgam -
Bu yorum,
http://mizrak.web.tr/2006/
05/melankolik-bir-insan-olarak-
grlmemize_20.html
adresine bir posta olarak gönderilmiştir.
Lütfen Bilginize!
Yorum Gönder