30 Nisan 2006

Hiç olmak, olmamak değildir. Bir hiçsindir işte, daha ne söylememi bekliyorsun ki?!

> Hiç olan insan; üzülmez, ağlamaz, öfkelenmez...

6 Yorum:

Blogger cenkunal dedi ki...

Her şey zıddıyla anlaşılır.
Kavramlar insanların düşündüğüne göre mi şekillenir,yoksa insan düşüncesi,kavramları olduğu gibi düşünmeye yönelik bir eylem midir?

30 Nisan 2006 16:15  
Blogger Hayâl dedi ki...

"Hiç "olmak istiyorum...Ama "hiç "ten anladıklarımız farklı galiba...

30 Nisan 2006 18:25  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ Cenk Ünal

Aslında kavramlar olduğu yerde duruyor, onlara zihnimizde türlü türlü değerler yükleyen bizleriz diye düşünmekteyim...

1 Mayıs 2006 13:22  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ Hayal

Benim için hiç olmak ne anlama geliyor dersiniz; yorumunuzda ne şekilde anlaşılmış olduğumu görermiyorum :-/

Bir hiç kadar değerim var diye biliyorum, bu sebepden dolayıda da dünyevi zengiliklere sahip olamamam beni üzmesin diye kendime telkinler veriyorum; bunu ne ölçüde başarabildiğim de tartışılır tabi :o(

Saygılarımla.

1 Mayıs 2006 13:25  
Blogger Hayâl dedi ki...

Kaldır benliğini aradan, çıksın ortaya yaradan..."Hiç "olabilmek budur galiba...Bunu kastederek hiç olmak istiyorum demiştim..

Ve sizin hiçlikten değersizliği ve duygusuzluğu kasdettiğinizi düşünmüştüm.

Yanlış mı anladık birbirimizi ? Sürç-i lisan ettiysek affola...

1 Mayıs 2006 19:06  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ Hayal

Muhterem Kardeşim, Allah râzı olsun senden, gelip bir cevap yazarak beni sevindirdin; yazdıklarınla.

Ben de ortadan kalkmak istiyorum, ki esas öz tüm varlığımda kendisini ortaya çıkarsın ve benliğimden kurtulup O'nda yaşamaya başlayayım.

Rabbime kendisini teslim etmiş insanlar, kendi benliklerinden kurtulurlar; o vakit "Sevdiğim kulumun gözü kulağı olurum" anlayışını yaşamaya başlar o kimseler.

insanların gözünde ancak bir madde kadar değerim var; okulumun bitmesini bekleyenler, benden başarı umanlar...

Okulu bitirip iş güç sahibi olamamam sebebiyle başarısız olarak atfedilimekteyim :(

Çevremdeki insanlar bu yüzden dolayı üzülüyorlar, ben de onlar üzülüyor diye üzülüyorum; oysa takdir Allah'ın değil miydi ki :(

İsyan ediyorum Kardeşim, bu düzene isyan ediyorum :o(

Bir yerlerde cahil olan insanlar hakir görülerek aşağlanıyor, İslamın tebliğ denilen mekanizmasını sağlıklı kullanamayanalar bu aciz biçare inanları kınayarak onları toplumdan tecrit ediyorlar :(

Karşıyım bu olup bitene, Allah bir tek değil midir?! O insanların keyfi sefa sürdüğünü düşünmesin hiç kimse; gözleri yaşlıdır hepsinin de; Allah sevgisinden uzak kalmış bu insanların yaralarına deva olalım; o insanları küstürmeyelim; onlara sahip çıkalım ki kurda kuşa yem olmasınlar :(

Biz de bu yolda kendimizi değersiz atfetmeteyiz işte; bize inancımızı yaşayamıyor olduğumuz için yan gözle bakanlar var, sanki derdi veren Allah değilmiş gibi kınayıp ayıplıyorlar bizleri :(

Mesele Ene değildir Kardeşim, mesele Ben değildir; bir bütünüz hepimiz de; Tasavvuf yolunda her bir yaratılmış özde Allah'ın bir tecellisidir. O halde nedendir ki menfaat kavgaları; sen kötüsün de ben iyiyim kavgaları?!

Birileri suçlanıyor, yüreklerine düşmanlık ve öfke tohumları ekiliyor; kimdir o insanlar; kainatın mutlak hakimi onların sahibi değil midir?!

Sahibi Allah olana zulmetmek, yakışır mı bizlere :(

Muhterem kardeşim, biraz dertliyim; hakkını helal et; seni de derdimle bunaltmayayım...

Saygılarımla.

1 Mayıs 2006 19:34  

Yorum Gönder