Seni, sana rağmen değil, kendime rağmen seviyorum. Her noksandan münezzeh olan sen değil misin, işte ben seni lâyıkıyla sevemediğime ah ediyorum. Çünkü hatâlıyım. Ne güzel seni böyle olsa da düşünmek. Boynumu büküyorsun ya, önünde daha bir eyiliyorum vav gibi. Ben sana kapandıkça, senden başkasını görmüyorum. Yine de sen beni seni anmaya lâyık kıl. Affet, varlığına yokmuşsuncasına yüz çevirmemi. Çünkü sen affı keremi ihsanı sonsuz olansın. Affet ki, huzûru bulayım. Huzûru bulayım...