29 Nisan 2009

Rüzgâr

Kendimizi, rüzgârın kaderine bıraktığımız zamanlar olur. Kendi kaderimizi es geçer, ve rüzgâra boyun eğeriz öyle zamanlarda. Onun insafına bırakırız umut adına ne varsa bağımızda, bağrımızda.

Her şey güzel başlar, ya da öyle görmek isteriz.

Gel zaman git zaman, an gelir rüzgârın keyfi kaçar, ve salar bizi gökten aşağıya vefa duymadan. Rüzgâr ile dans, böyledir işte: Ne geldiğimiz yeri biliriz artık, ne de gideceğimiz yeri.

0 Yorum:

Yorum Gönder