12 Mayıs 2013

Yalnızlık anlatılmaz, yaşanır.

4 Yorum:

Blogger nadarû dedi ki...

@bad-ı saba

anlatılsa yalnızlık olmazdı ki hem.
bir gün herkes kendine dönecek zaten.

12 Mayıs 2013 23:21  
Blogger Pabuc dedi ki...

Yalnızlık da iyidir..sürekli olmadığı sürece...

13 Mayıs 2013 18:41  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ Derin

Anlatılsa..! Biliyor musun, bazı insanların bir gün öleceklerini düşündüklerinden çok kuvvetli şüphe duyuyorum. Onlar ölmeyecekler ve kendilerine de maalesef dönemeyecekler sanırım. Evet evet, öyle olur... Allah c.c. vaadinde durur..! İşte bu da benim mutluluğum; sabrım. Cennet, öyle ipini sapını koparıp gelenlerin yeri olmamalı. Bazı insanlara şer duâlarda bulunmak, haktır...!

14 Mayıs 2013 21:03  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ Pabuç

Arkadaşım, yalnızlık ile ilgili yaptığımız sohbetlerde; hep vahdeti ancak yalnız kalarak anlayabilirsin der.

Düşünsene, kimse yok, kimseler yok, hatta telefonla iki laf etmek için aramak istediğin birileri bile yok.

O sessizlik, o kimsesizlik, o kaybolmuşluk hissi, o unutulmuşluk hissi. Ağır, çok ağır..!

Vahdet, yalnızlık, yalınlık, hiçlik...

Yavaş yavaş özüne dönüyorsun.!

Arkadaşım bazen beni yalnız bırakır, çeker gider, odasına çekilir; hatta bazen öyle yalnız bırakır ki beni, birbirimizi anlamadığımızı düşünürüm o sıra.

Ağır, çok ağır bir his yalnızlık...

14 Mayıs 2013 21:10  

Yorum Gönder