Suphesiz bu izdirap, bu kahir, bu huzun yuklu sessizlik;

ayriligin getirmis oldugu bir elemdir.

Oyle ki; vuslat icin carpan kalp, hep onun ismiyle yanar durur.

Ey yar, ey olu bedenlerimize hayat veren sevgili.!

Iste yine seni aniyor, yine seni ozluyorum.

Ey askin vav hali!

Ey sebeb-i sukutum!

Ey can!

Ey can!

Ey can!