Uyku tutmadı, bir iki saat olmuş yatalı. Yâ sabır diye diye bir o yana bir bu yana döndüm durdum. Sonra bir kaç blog gezinirsem kendime gelirim belki dedim, burayı buldum.

Mert'in yorumunu da okuyunca yazmak geldi içimden. Benim sabrım, belki devede kulak kalır. Ama, gelin görün ki bir de bana sorun. Her dağın kendisine göre dumanı vardır derler ya, işte öyle bir şey.

Rabbim önüme sayısız nimetler sermiş iken; bu sözlerimle O'nu c.c. gücendirmiş olmayayım. Demek ki beni seviyor hâlâ diye avunacağım, ve biliyorum ben buna lâyık mıyım diye de söylenmeden edemeyeceğim.

Yüreğime ılık bir şefkat düştü.

Ya seviyorsa.. .

Şurada: www.zehrasunay.wordpress.com