16 Nisan 2007

Hazine

Hayatta hic üzülmedim diyemem. Ne derinden acı çektim, ne de içten mutlu oldum.

Kendim için sevinmedim, kendim için de üzülmedim derinden. Hayat hep gülümsemeyi öğretti bana, içime hüzünler yağsa da.

Kendim için olan mutluluğumsa.. hayatın hep gülümsemeyi yakıştırdığı, bu bedenim.

Esin

[ Şuraya Yazmış ]

* * *

Bu yazıyı, gözümde kıymetli yapan..
son parağrafı oldu. Burada yer alması
gerektiğine karar vermemdeki sebep de
buydu zaten.

Bir insan olarak.. en değerli ve tek
hazinem yine ben 'im.. başkası yalan.
Hepimiz için geçerli olan bir gerçek, bu.

İster ah deyin, ister vah..

Ama böyle işte, kuralları ben yazmadım.
Sadece oynuyorum, ve son perdenin
inmesini bekliyorum.. acizâne,

Kâzım Mızrak