Karar

Bilmiyorum, sizler kadar anlayamıyorum hayatı. Başarısızım.. Gerçeklerden bahsettiğim zamanlar sanki kaçılıp korunulması gereken bir kimse gibi görüyorum kendimi; yalan söylemeye de alışamadım, ben de kendimi kandırıyorum. Umut ile!

Umut, yalan söylemeden gerçekleri hasır altı etmek işine yarıyor. Kimileri, onu bir mutlu olabilme aracı olarak kullanıyorsa da; ben yapamıyorum, mutluluk benim için mümkün olmayan bir imkansızlıktır. Ona ulaşabileceğime inanmıyorum. O kadar işte..

Ve çorbayı sulandırmayın şimdi, bu kararı zor aldık zaten.