21 Aralık 2008

Şimdi

Adı konmamış acılarım var benim. Biri bitiyorken, diğeri başlıyor. Ardı nereye kadar uzanıyor, merak ediyorum. Bir gün sona erecek mi acaba, hepsi ?

Burada mı kalsam, yoksa daha da ilerlesem mi ? Merak ediyorum, yolun sonunda ne var? Ne bekliyor beni ? Bilmek istiyorum Allah'ım. Bilmek istiyorum. Buna izin ver. Belki, hiç kimsenin bulunmadığı bir ülkedir orası. Kavganın, ve gürültünün olmadığı.

Rabbim. Burası niye böyle ? Sen yoksun diye mi ? Nerede nûrun ? Nerede huzûrun ? Ben mi uzak kaldım sana, yoksa sen mi beni istemiyorsun ?

Günler tükeniyor Rabbim. Yıllar tükeniyor. Az kaldı. Gel, ya da gideceğim. Hâlâ bekliyorum, seni. Şuân, şimdi.

M.K.M.

4 Yorum:

Blogger kuaybe dedi ki...

ACILARIMIZ İYİ YANLARIMIZIN AĞRISIDIR...

demiş adamın biri geceden geçerken yakaladım cümleyi oyruldum duraya bırakıyorum kazım abi kızmayınız :)

23 Aralık 2008 02:26  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

Merhaba Kuaybe, hoşgeldiniz :)

Şu söğüdün dallarından düşen Kuaybe misiniz siz :)) hatırladım sizi.. .

İyi insanlar acı çeker diyorum ben de ;)

Sağolunuz, ziyaretinize teşekkür ederim.

...

1 Ocak 2009 14:36  
Anonymous Adsız dedi ki...

"Merak ediyorum, yolun sonunda ne var?"

Bilseydik eğer, acı ve tatlı olan herbirşeyin tadı olurmuydu?
Bilseydik eğer, adı imtihan olurmuydu?
Bilseydik eğer,sabır denen birşey olurmuydu?

"Rabbim. Burası niye böyle ? Sen yoksun diye mi ?..
Ben mi uzak kaldım sana, yoksa sen mi beni istemiyorsun?"


bittim!...

2 Ocak 2009 02:41  
Blogger Bâd-ı Sabâ dedi ki...

@ EsMaLâLe

Hayat sadece bri sınavdır 'mış efendim :)

[ Klik ]

Bitelim Esmâ. Tüketelim ene denilen benlik mefhumunu.

Bitelim. Bitirelim.. dünü, bugünü, yarını.

Dünde kalsın acılarımız. Bugünümüze hamd olsun diyelim.

Elhamdü Lillahi Rabbil Âlemin!

Hamd, ancak âlemlerin Rabbi 'nedir. O ki.. Rahman ve Rahman olandır. Din gününün tek sahibidir.

Yarın için ise kaygılanmayalım. Kim öle, kim kala !

Ne kazandık Esmâ, ne kaybettik?

Hiç birisi de, bizim değildi zâten.. .

İşte huzûr da bu değil midir:
Kaybetmek korkusu yoksa kalbimizde, dünyalığı.

O varsa, her şey vardır. O yoksa, hiç bir şey yoktur.

İhtinas, sîratal müstakîm.

Kâzım Mızrak

?

6 Ocak 2009 18:23  

Yorum Gönder